Taras drewniany – dobry pomysł czy ryzykowny wybór?

Dom z tarasem, wychodzącym na ogród lub z widokiem na morze, jezioro lub góry? Nawet bez widoku za milion dolarów, taras stanowi niezwykłe miejsce. Można się na nim opalać z dala od ciekawskich spojrzeń sąsiadów, leżeć w hamaku i czytać książkę, serwować posiłki na świeżym powietrzu, urządzać grilla, czy nawet przyjąć gości „na łonie natury”. Stanowi oazę spokoju, gdzie każdy może odpocząć i czuć się swobodnie.

Taras drewniany – konstrukcja

Konstrukcja tarasu drewnianego może być przedłużeniem werandy lub balkonu albo stanowić zewnętrzne, wysunięte podłoże na wysokości parteru. Drewno to jeden z najlepszych materiałów konstrukcyjnych, stosuje się je w budownictwie od wielu lat. Więźby dachowe konstruuje się na przykład tylko z drewna. Jest ono niezwykle wytrzymałe, sprężyste, lekkie i łatwe w obróbce. Posiada mały współczynnik rozszerzalności termicznej i bardzo dobre parametry wytrzymałościowe na rozciąganie, ściskanie i zginanie. W drewnie łatwo wykonuje się połączenia, a montaż jest prosty i szybki. Jest odporne na działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych – nie może jednak być narażone na długotrwałe działanie wilgoci, dlatego należy je odpowiednio konserwować. Bez właściwego zabezpieczenia ulega działaniu grzybów i pleśni. Do konserwacji używa się odpowiednie impregnaty, farby, lazury oraz lakiery, które doskonale się sprawdzają. Najlepiej odnawiać je co trzy lata. Do mocowania desek służą śruby ze stali nierdzewnej niwelujące ryzyko wystąpienia brzydkich przebarwień na drewnie.

Na rynku dostępne są różnego rodzaju pokrycia, które świetnie nadają się na nawierzchnię tarasową, np. deski kompozytowe, płytki ceramiczne, gres, posadzki żywiczne itp. Każde z tych rozwiązań ma swoje wady i zalety, a ponadto różni się pod względem cenowym i wizualnym oraz właściwości. Najlepsze są deski wykonane z naturalnego drewna, ryflowane, co pozwala na szybki odpływ wody. Naturalne drewno doskonale pasuje do każdej elewacji oraz do ogrodów, szczególnie w stylu prowansalskim i rustykalnym. Deski tarasowe są fabrycznie impregnowane ciśnieniowo, co znacznie zwiększa ich wytrzymałość i odporność na warunki atmosferyczne. Do najlepszych rodzajów drewna należą: daglezja, robinia, bankiraj gatunki iglaste (sosna, modrzew, świerk) - ich trwałość wynosi około 10 lat oraz dużo bardziej wytrzymałe drewno egzotyczne (np. cumaru, apelli, ipe, teak). Na rynku można również spotkać drewno, które zostało poddane specjalnej obróbce termicznej, zwiększające jego wytrzymałość i odporność na pleśnie i grzyby, jest ono jednak dużo droższe od desek wykonanych z drewna klasycznego. Wykonane z drewna podłogi tarasu nadają mu ciepłego charakteru. Można po nich chodzić boso nawet w największym słońcu, ponieważ nagrzewają się powoli, a nawet nagrzane oddają ciepło powoli, nie doprowadzając do oparzeń. Podczas budowy tarasu należy wcześniej dobrze zastanowić się nad wyborem lokalizacji. Przede wszystkim miejsce powinno być mało narażone na wiatry i silną ekspozycję słońca. Warto również pomyśleć, o bezpośrednim połączeniu z kuchnią, co bardzo ułatwia korzystanie z tarasu. Nie musi to być od razu wejście, wystarczy na przykład okno, przez które można podawać napoje i posiłki.

Taras drewniany zadaszony

Warto pomyśleć także o doprowadzeniu na taras prądu, co zwiększa komfort jego użytkowania wieczorem lub nocą.

Aby wykonać zadaszenie, wcale nie trzeba wydawać dużo pieniędzy na ekipę budowlaną. Można z powodzeniem wykonać je samemu. W handlu dostępne są gotowe, proste w konstrukcji elementy, które cechuje niska cena i łatwość montażu – wymagają jedynie podstawowych umiejętności manualnych. Można również, mając odpowiednie doświadczenie, zaprojektować zadaszenie tarasu samodzielnie. Najlepszym materiałem do tej konstrukcji jest oczywiście drewno – lekkie i łatwe w obróbce oraz montażu. Elementy stalowe bądź aluminiowe są ciężkie i trudne do łączenia, a ponadto wymagają specjalistycznych narzędzi. Zadaszenie musi opierać się na mocnej i statycznej konstrukcji. Wykonuje się je z kantówek o grubości od 9. do 12. mm, ponieważ muszą one utrzymać ciężar śniegu zimą. Najlepiej budować zadaszenie z lekkim spadkiem, który ułatwia zsypywanie się z niego śniegu. Dużo prostszym rozwiązaniem jest zakup gotowej konstrukcji drewnianej w zwykłym markecie budowlanym. Dostępne są modele w wielu rozmiarach i o różnych kształtach, które łatwo dopasować do własnego projektu. Po złożeniu szkieletu zadaszenia należy go prawidłowo zamontować do podłoża. Do tego celu służą stalowe kątowniki montażowe (za pomocą których mocuje się słupki do drewnianej podłogi) lub stalowe kotwy (które przykręcane są do betonowego fundamentu lub zagłębiane w dołkach, które zalewa się następnie betonem). Konstrukcja nośna zadaszenia opiera się na podporach poprzecznych oraz krokwiach, na których montuje się pokrycie dachowe. Do pokrycia można wykorzystać płyty faliste PVC lub poliwęglan, który jest bardziej wytrzymały na grad. Należy bardzo dokładnie je zamocować, nawet przy małych daszkach, ponieważ lekka powierzchnia łatwo ulega zerwaniu przez silny wiatr. Jeśli pokrycie jest ciężkie, np. wykonane ze szkła lub dachówek ceramicznych, należy zmniejszyć rozstaw krokwi. Najładniej jednak wyglądają delikatne i lekkie pokrycia z płyty falistej i poliwęglanu.

Taras drewniany na betonowym podłożu

Jeśli taras ma być położony na zewnątrz budynku, na wysokości parteru, najlepiej zamocować go do betonowego podłoża. Nie jest konieczne wylewanie całej ławy fundamentowej, konstrukcję można osadzić na kostce brukowej lub bloczkach betonowych. Podłoże pod taras należy wyrównać i wysypać żwirem lub piaskiem, a następnie dokładnie i mocno zagęścić, aby stało się wytrzymałe. Pierwsze drewno ramowe (kantówka lub podkład kolejowy) mocuje się do ściany domu. Następnie za pomocą sznurka, wytycza się krawędzie przyszłego tarasu, a na podłożu układa kostkę brukową lub bloczki betonowe, które będą stanowić ochronę drewna przed wilgocią pochodzącą z ziemi. Belki nośne rozkłada się na tych bloczkach, zaczynając od pierwszego drewna ramowego (prostopadle do niego), równolegle względem siebie, w odstępach zależnych od szerokości desek podłogowych. Dla desek o szerokości 21 cm, odstęp wynosi ok. 60 cm, natomiast, dla desek szerszych – 28 cm, w ostępach, co 40 cm. Po rozłożeniu wszystkich belek nośnych, za pomocą poziomnicy i linijki należy dokładnie skorygować poziom i kąty. Dobrze jest wykonać lekki spadek (około 3%), w kierunku prostopadłym do belek nośnych, a równoległym do biegu rowków desek, aby woda mogła swobodnie spływać z tarasu podczas deszczu. Przed ułożeniem pierwszej deski dobrze jest pomalować wierzchnią stronę belek nośnych bitumem lub innym izolatorem i przykleić papę dachową (ochrona przed wilgocią).

Pierwszą deskę układa się z brzegu (baza), prostopadle do belek nośnych i przykręca ją wkrętami ze stali nierdzewnej. Według niej układa się i przykręca kolejne deski. Po ułożeniu ostatniej z nich należy przyciąć wszystkie wzdłuż sznurka.

Taras drewniany – cena

Taras drewniany wcale nie musi być drogi. Nawet jeśli kupi się gotową pergolę w supermarkecie i samodzielnie zamontuje, koszt nie przekroczy 500 złotych przy wymiarach 300x300 cm i wysokości 2,5 metra. Przy rozmiarach większych koszty wzrastają. Zakup płyty falistej na zadaszenie to wydatek rzędu 400 złotych (łącznie z kołkami do mocowania płyt). Dach nad tarasem zapewnia jednak pełny komfort użytkowania.

Taras umożliwia bliski kontakt z przyrodą. Znajduje również wiele innych zastosowań, np. pozwala suszyć na nim pranie, wykonywać „brudzące prace domowe”, po których trzeba by sprzątać i myć całą kuchnię (np. drylowanie wiśni, czyszczenie ubrań i butów). Jest także o wiele wygodniejszy „w obsłudze” od altany, ponieważ stanowi część domu. Aby go sprzątnąć lub urządzić grilla, nie trzeba zakładać butów i iść do ogrodu – wszystko znajduje się w zasięgu ręki. Taras podkreśla ponadto walory estetyczne elewacji budynku. To doskonałe uzupełnienie domu sprawdzające się najbardziej w projektach domów z tarasem.

domoweklimaty.pl