Deska elewacyjna – drewniana elewacja na długie lata
Deski elewacyjne to drewniane profile wykonane z drewna iglastego lub egzotycznego. Najczęściej spotykane to modrzew syberyjski, sosna, świerk skandynawski, cedr kanadyjski, meranti. Coraz popularniejsze jest również drewno modyfikowane termicznie według technologii skandynawskiej.
Czym jest deska elewacyjna?
Dawniej, do wykonywania oblicówek stosowano deski sosnowe, modrzewiowe i świerkowe. Drewno to było jednak mało odporne na warunki atmosferyczne i grzyby, dlatego obecnie wybiera się rodzaje o lepszych parametrach. Aby drewno było odporne na odkształcenia, jego wilgotność musi mieścić się w granicach 12-18%. Deska elewacyjna z drewna iglastego najczęściej ma grubość w granicach 14-121 mm. Wykonana z egzotycznego drewna może być cieńsza ze względu na większą twardość i odporność na odkształcenia. Długość deski dobiera się do wielkości elewacji, jednak zazwyczaj mieści się ona w przedziale od 4 do 6 m. Jej szerokość może sięgać do 15 cm. Większy rozmiar groziłby skręcaniem się deski. Grubość profilu uzależniona jest od jego kształtu. Deski z wrębem lub zachodzące jedna na drugą są cieńsze od łączonych na pióro i wpust. Najczęściej stosowane deski elewacyjne występują w profilach: faza, softline oraz bal.
Deska kompozytowa
Deska elewacyjna kompozytowa to alternatywa dla deski drewnianej. Wykonana jest z kompozytu, w którego skład wchodzi włókno drewniane lub mączka drzewna oraz tworzywo sztuczne czy cement. Duża zawartość drewna, która może sięgać nawet 80%, pozwala na zachowanie naturalnego wyglądu i struktury. Dodatek tworzyw sztucznych zwiększa odporność i sprawia, że deski nie wymagają konserwacji. W zależności od zastosowanych kompozytów deska może mieć różne właściwości. Trwale połączone kompozyty nie są narażone na korozję biologiczną, nie skręcają się i pozostają odporne na uderzenia. Ich zaletą jest również naturalny wygląd i większa plastyczność. Z tego względu idealnie nadają się do wykończenia elewacji wszędzie tam, gdzie występują łuki. Ich wadą jest rozszerzanie się pod wpływem warunków atmosferycznych, co wymaga szczelin dylatacyjnych. W przypadku uszkodzenia trudno jest je naprawić.
Deska elewacyjna – montaż
Montaż deski elewacyjnej można przeprowadzić na całej elewacji lub pokryć nią tylko fragment. Deski układa się pod kątem 45 stopni poziomo lub pionowo. Nie montuje się ich ściśle, ponieważ drewno jest materiałem pracującym pod wpływem warunków pogodowych. Elewację drewnianą montuje się przy pomocy specjalnie skonstruowanego rusztu wykonanego z metalu lub drewna. Dzięki temu można umieścić ją na każdej ścianie bez względu na jej rodzaj. Jeżeli ruszt wykonany jest z drewna, konieczne jest dokładne zaimpregnowanie go. Jeżeli wymaga tego układ desek, stosowany jest ruszt krzyżowy. Na ruszcie, co 40-60 cm, umieszcza się łaty i kontrłaty. Najlepiej sprawdzą się te wykonane z drewna o zbliżonych właściwościach do desek elewacyjnych. Cyrkulacja powietrza pomiędzy deską a izolacją zapobiega rozwojowi wilgoci, dlatego należy zadbać o prawidłową wentylację. W tym celu w górnej i dolnej części zostawia się szczelinę wentylacyjną. Do izolacji stosuje się różnego rodzaju materiały, które następnie osłania się wiatroizolacją. Musi ona być paroprzepuszczalna. Miejsca wentylacji zabezpiecza się specjalną siatką, chroniącą przed dostawaniem się pod okładzinę myszy i owadów. Deski mocuje się za pomocą gwoździ lub wkrętów do rusztu. Aby uniknąć rdzawych zacieków, należy wybierać wkręty i gwoździe nierdzewne. Deski montuje się od dołu, układając je piórem do góry tak, aby woda swobodnie po nich spływała.
Impregnacja i konserwacja
W ofercie producentów znajdziemy deski impregnowane ciśnieniowo oraz deski nieimpregnowane. W takim przypadku konieczne jest zaimpregnowanie ich przed montażem. Wyjątek stanowi cedr czerwony i termodrewno – nie wymagają one takich zabiegów. Wśród środków do impregnacji znajdziemy preparaty barwiące lub podkreślające naturalną urodę drewna. Impregnat musi chronić przed nasiąkaniem, rozwojem grzybów i przedłużać trwałość drewna. Zabiegi te należy powtarzać średnio co 5 lat. Gdy deski szarzeją, konieczne jest zabezpieczenie ich nową warstwą impregnatu. Zabieg ten wykonuje się, gdy zmiany są powierzchowne. Przed naniesieniem środka należy przeszlifować odbarwione miejsca papierem ściernym. Umiejętna i systematyczna konserwacja zapewni urodę elewacji na długie lata. Dlatego, gdy pojawią się pierwsze przebarwienia, nie należy czekać, lecz natychmiast zająć się konserwacją.
Elewacja drewniana to idealny sposób na rewitalizację starych budynków oraz ozdobę nowoczesnych budynków. Drewno podnosi walory estetyczne budynku, nadając mu charakter i styl. Świetnie wkomponowuje się w otaczającą budynek zieleń. Tak ozdobiona elewacja wyróżnia się nawet w wielkomiejskim budownictwie.
