Tynk tradycyjny czy tynk gipsowy?
Projekt domu realizowany jest w kilku etapach. Po zamknięciu stanu surowego i zakończeniu robót instalacyjnych przychodzi czas na położenie tynków wewnętrznych. Tynki we wnętrzu domu pełnią kilka ważnych funkcji, dlatego tak istotną kwestią jest odpowiedni ich dobór. Z reguły sprowadza się on do alternatywy – tynk tradycyjny albo tynk gipsowy.
Tynkiem wewnętrznym określana jest, wykonana z zaprawy lub gipsu, warstwa pokrywająca powierzchnie ścian, sufitów, kolumn, filarów itp. w środku budynku. Jego zadanie to przede wszystkim ochrona powierzchni przed niekorzystnym działaniem czynników, takich jak para wodna i ogień, a z drugiej strony nadanie estetycznego wyglądu całemu wnętrzu. Najczęściej stosowane są tynki tradycyjne (cementowo-wapienne) oraz gipsowe. Jeśli gotowy projekt domu nie określa, które z nich należy zastosować, przed podjęciem decyzji warto naradzić się z ekipą budowlaną. Każdy bowiem rodzaj tynku ma zarówno zalety, jak i wady.
Tynk tradycyjny.
W składzie tradycyjnej zaprawy do tynkowania znajdują się głównie cement, wapno, piasek i woda. Często dodawane są do nich również domieszki np. ograniczające wchłanianie wody, poprawiające urabialność, zwiększające przyczepność czy też spowalniające albo przyspieszające wiązanie. Z reguły mają szarą barwę, choć w sprzedaży dostępne są również tynki białe. Kolor tynku ma znaczenie przy malowaniu ścian, bo pozwala na nałożenie mniejszej ilości farby.
Wśród zalet tynku tradycyjnego należy wymienić niewygórowaną cenę oraz cenne właściwości, takie jak duża odporność na uszkodzenia mechaniczne, dobra przepuszczalność dla pary wodnej oraz możliwość ukrycia nierówności ściany i wyrównywania nawet znacznych (do ok. 2 cm) krzywizn. Poza tym łatwo się go nakłada agregatem tynkarskim i stanowi idealne podłoże dla różnorodnych okładzin. Po ułożeniu tynk tradycyjny ma zawsze lekko chropowatą fakturę. Ta właściwość często traktowana jest jako wada, bo nawet dokładne wygładzanie nie likwiduje jej całkowicie, pozostawiając powierzchnię nadal szorstką.
Tynki cementowo-wapienne mają wszechstronne zastosowanie. Polecane są zarówno do wnętrz suchych, jak również o zwiększonej wilgotności powietrza (łazienki, pralnie, kuchnia). Dobrze zdają egzamin także w pomieszczeniach typu korytarz, klatka schodowa itp., gdzie łatwo o uszkodzenia mechaniczne. Zazwyczaj tynki tradycyjne są jednowarstwowe, choć niektóre wymagają ułożenia dwóch warstw.
Tynk gipsowy.
Ten rodzaj tynku zyskuje coraz większą popularność. Wynika to zapewne z licznych i wartościowych zalet, jakie posiada. Przede wszystkim uznawany jest za produkt zdrowy, przyjazny dla człowieka i ekologiczny. Obecność gipsu pozwala na wytworzenie specyficznego mikroklimatu, który zapewnia optymalną wilgotność - gips pochłania nadmiar wilgoci, przechowuje go i oddaje, gdy powietrze staje się suche. Do tego ma dobrą izolacyjność termiczną, współczynnik przewodzenia ciepła jest bardzo niski. Warto podkreślić, że tynki gipsowe są łatwe do układania, nanosi się je szybko i tylko jedną warstwą. Powstała powierzchnia od razu jest niemal idealnie gładka i atrakcyjna wizualnie. Co więcej, bez żadnych dodatkowych zabiegów, nadaje się do malowania czy tapetowania.
Pewną wadą tynków gipsowych jest natomiast niezbyt duża twardość, przez co stosunkowo łatwo można je uszkodzić. Dlatego lepiej nie stosować ich w pomieszczeniach, takich jak korytarze, klatki schodowe, warsztaty i innych miejscach szczególnie narażonych na przypadkowe uderzenia.
