Z jakich materiałów można wykonać ścianę działową?

Ściana działowa pełni we wnętrzu wiele funkcji. Nie tylko dzieli przestrzeń, ale stanowi również izolację akustyczną, wpływa na energooszczędność budynku oraz jest elementem dekoracyjnym. O rodzaju ścian wewnętrznych przesądzają nie tylko osobiste preferencje, ale także technologia budowy domu.

Łatwa i szybka w montażu – ściana wykonana z płyt gipsowo-kartonowych lub gipsowo-włóknowych cieszy się dużą popularnością, tym bardziej, że ten rodzaj przegrody może być stosowany we wszystkich typach budynków.
Planując budową ściany działowej należy zwrócić uwagę na ciężar metra kwadratowej przegrody. W zależności do zastosowanego materiału waga może wynosić od 12 kg (płyta g-k) do nawet ok. 280 kg w przypadku ściany z cegły.
Najcięższe są ścianki z cegieł pełnych silikatowych, ceramicznych lub klinkierowych – od 200 do 290 kg/m2. Trochę mniej ważą ściany z pustaków i cegieł dziurawek lub kratówek – od 90 do 200 kg/m2. Z uwagi na lepszą w porównaniu do innych materiałów izolację akustyczną, dobrym rozwiązaniem są wewnętrzne ściany murowane, ale należy pamiętać, że ich waga oddziałuje na strop, dlatego zaleca się, aby przegrody zbudowane w tej technologii murowane były na niższych kondygnacjach

Ściana wewnętrzna z płyt

Ściana w systemie suchej zabudowy oparta jest na stelażu ze stalowych lub drewnianych profili obłożonych obustronnie warstwą płyt, zaś przestrzeń pomiędzy nimi wypełniona jest warstwą termoizolacji, np. wełną mineralną. Ściana z płyty g-k, mimo niewielkiego ciężaru powierzchniowego, który wynosi od 12 do 70 kg/m2, charakteryzuje się dużą wytrzymałością. Jest ponadto sztywna i stabilna oraz odporna oraz ogień – trwałość ogniowa dochodzi nawet do 240 minut. Ponadto charakteryzuje się wysoką izolacyjnością akustyczną wynoszącą od 39 do 77 dB. Niewątpliwą zaletą ściany z płyty g-k jest możliwość ich dowolnego wykończenia, łatwość obróbki oraz niska, w porównaniu z innymi technologiami, cena wykonania. Do wad możemy zaliczyć małą odporność na uszkodzenia mechaniczne. Wykluczone jest również wieszanie ciężkich przedmiotów. Ponadto w miejscach łączenia płyt wystąpić mogą rysy. Mocniejsze od płyt g-k są płyty gipsowo-włóknowe. Są także bardziej odporne na wodę i ogień, a przy malowaniu nie jest konieczne ich gruntowanie.

Rodzaje płyt gipsowo-kartonowych

Płyty gipsowo-kartonowe A (GKB) – grubość 9,5 lub 12,5 mm przeznaczone do wykonywania okładzin ścian na konstrukcji metalowej, ścian działowych i sufitów podwieszanych, suchego tynku na kleju gipsowym. Płyty można stosować w pomieszczeniach w których wilgotność powietrza osiąga maksymalnie 70%.

Płyty H2 (GKBI) w kolorze zielonym – do stosowania w pomieszczeniach wilgotnych, w których wilgotność powietrza okresowo, do 10 godzin na dobę, nie przekracza 85%, pod warunkiem pokrycia powierzchni materiałem odpornym na wilgoć oraz zastosowania wentylacji pomieszczenia.

Płyty F (GKF), karton szary z napisami w kolorze czerwonym, przeznaczone są do wykonywania okładzin ścian i sufitów na konstrukcji metalowej, ścian szachtowych i przedścianek,oraz innych elementów budowlanych w miejscach, gdzie wymagana jest odporność ogniowa. Płyty można stosować w pomieszczeniach w których wilgotność powietrza osiąga maksymalnie 70%.

FH2 (GKFI) płyty ogniochronne impregnowane o podwyższonej odporności na działanie ognia; łączą cechy płyt GKBI i GKF; płyta w kolorze zielonym z czerwonymi napisami. Stosuje się je w pomieszczeniach wilgotnych, tj: łazienkach, kabinach prysznicowych, w których wilgotność powietrza osiąga maksymalnie 85% przez 10 godzin na dobę.

Ściany ceramiczne

Ściany wewnętrzne można również murować z tradycyjnych materiałów tak jak cegły klinkierowe, bloczki czy pustaki. Ściany „ceramiczne” są odporne na uszkodzenia i ogień, charakteryzują się również bardzo dobrą izolacyjnością akustyczną. Technologia wykonania ściany z z pełnych cegieł jest pracochłonna i trudna. Powierzchnia przegrody wymaga wyrównania poprzez nałożenie tynku o odpowiedni grubości, a duży ciężar wzmocnienia stropów, dlatego ich rozmieszczenie musi być zgodne z projektem budowlanym. Wady te rekompensowane są przez zalety: bardzo dużą wytrzymałość, odporność na uszkodzenia oraz doskonałą izolacyjność akustyczną.

Ściana z bloczków silikatowych lub betonu komórkowego

Wytrzymałe i odporne na uszkodzenia są także bloczki wapienno-piaskowe, czyli silikaty. Dodatkowo materiał charakteryzuje się dobrymi parametrami izolacyjności akustycznej oraz energooszczędności. Dodatkowo duża pojemność cieplna muru oraz zdolność kumulacji ciepła pozytywnie wpływa na bilans cieplny budynku. Ze względu na duży ciężar wznoszenie ścianek działowych z silikatów wymaga odpowiednio wzmocnionej konstrukcji stropu.

Podobnie jak bloczki silikatowe, beton komórkowy produkowany jest z takich samych materiałów, czyli wapna, piasku i wody, ale ze względu na inną technologię produkcji jest to materiał o zupełnie innych właściwościach. Lekki beton komórkowy ze względu na duże rozmiary bloczków, łatwość obróbki (poszczególne elementy są duże, ale można je dowolnie przycinać) oraz sposób łączenia na pióro i wpust jest łatwy w murowaniu. Ściany z betonu nie zachwycają jednak zdolnością do tłumienia dźwięków i podobnie jak przy ścianach g-k nie można na nich wieszać ciężkich przedmiotów.

Szklana ściana działowa i ściana stolarska

Chętnie stosowana inwestorzy decydują się na wykonanie ściany działowej z szklanych pustaków. Materiału ten szczególnie sprawdza się w pomieszczeniach, wymagających doświetlenia. Szklane pustaki są doskonałym materiałem izolującym od hałasu. Na rynku dostępne są pustaki błyszczące, matowe, gładkie, z fakturą, bezbarwne lub barwione w masie i powierzchniowo. Można z nich wykonywać ścianki proste i w kształcie łuku, ale maksymalna powierzchnia nie może przekroczyć 18 m2.

Drewno lite, płyty pilśniowe, wiórowe, sklejka – to materiały służące do wykonania ściany stolarskiej najczęściej w domach drewnianych. Konstrukcja może być płytowa, ramowo-płycinowa lub wykonana z desek pełnych. Zaletą ścian wykonanej w tej technologii jest ich mały ciężar oraz łatwy montaż, wadą mała trwałość i niska odporność na działanie ognia. Ścianki stolarskie nie zapewniają również dobrej izolacji akustycznej.

Fot. Vitrosilicon